Quare conare, quaeso.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Duo Reges: constructio interrete.

Bork: Sed emolumenta communia esse dicuntur, recte autem facta et peccata non habentur communia.
Restatis igitur vos;: Incommoda autem et commoda-ita enim estmata et dustmata appello-communia esse voluerunt, paria noluerunt.
Sed videbimus.: Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.
Equidem e Cn.: Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.
Summus dolor plures dies manere non potest?
Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti.
Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

Nam sunt et in animo praecipua quaedam et in corpore, quae
cum leviter agnovit, tum discernere incipit, ut ea, quae
prima data sunt natura, appetat asperneturque contraria.

In motu et in statu corporis nihil inest, quod
animadvertendum esse ipsa natura iudicet?

Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Satis est ad hoc responsum. Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat. Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Inde igitur, inquit, ordiendum est. Minime id quidem, inquam, alienum, multumque ad ea, quae quaerimus, explicatio tua ista profecerit. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Non enim, si malum est dolor, carere eo malo satis est ad bene vivendum.

At cum de plurimis eadem dicit, tum certe de maximis. Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?

Quis enim tam inimicus paene nomini Romano est, qui Ennii Medeam aut Antiopam Pacuvii spernat aut reiciat, quod se isdem Euripidis fabulis delectari dicat, Latinas litteras oderit?

Et tamen ego a philosopho, si afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat, non admodum flagitem.
Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos.
Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.
Certe non potest.
Laboro autem non sine causa;